หวานรัก

หวานรัก


เมื่อวิวาห์ในฝันของจันดาลี กลับต้องกลายเป็นวิวาห์เป็นสุดป่วน เมื่อเจ้าบ่าวที่เข้าหอกับเธอ กลายเป็นแฝดนรกของผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วย!


นี่มันอะไรกัน เอาพรหมจรรย์ของแก้มหอมคืนมานะ แง๊!


“มันจะเป็นจั่งซี้ (แบบนี้)บ่ได้”

“มันเป็นไปแล้ว”

“โอ๊ย...มันเป็นไปบ่ได้”

“ก็เป็นไปแล้ว”

“อ้ายลักษณ์ นี่จะกวนกันให้สูน (โกรธ) ใช่ไหมนะ”

จันดาลีเริ่มกรี๊ด เธอหันรีหันขวาง มองหาอะไรที่จะเอาปาไปตรงคนที่นั่งต่อปากต่อคำยียวนกวนกันบนเตียงสักที ปาตรงไหนดีนะ

มือน้อยนั่นคว้าหมับเข้าที่แจกันขนาดเล็ก ธงลักษณ์หรี่ตา ก่อนจะส่งเสียงทุ้มปราม

“ห้ามนะน้องแก้มหอม ห้ามทำร้ายร่างกายสามี”

ฟิ้ววว

แจกันถูกขว้างมาทันที เขาเอียงตัวหลบ มันร่วงตกลงบนเตียง เชื่อฟังกันเหลือเกินนะ ธงลักษณ์คำรามฮึ่มฮั่มในลำคอ แล้วลุกขึ้นยืน เดินอาดๆ เข้าหาแมวน้อยที่เริ่มขู่ฟ่อ เมื่อในมือหมดอาวุธ ได้แต่ถอยกรูจนหลังชนฝา

“ปล่อยแก้มหอมนะ แก้มหอมจะกลับบ้าน”

“พี่จะกลับด้วย ถ้าแก้มหอมจะไปเวียงจันทร์ จะลางาน ถือว่าฮันนีมูน”

“ไผจะไปฮันนีมูนกับเจ้า ข้อยบ่มีทางไป”

“ก็แก้มหอมไง แก้มหอมเป็นเมียพี่ เมื่อคืนนี้”

เขาว่า ท้าวแขนกับฝาผนัง กักตัวเธอไว้ในอ้อมแขนกลายๆ จันดาลีที่ปุกปุยอยู่ในกองผ้านวมที่เอาไปห่อตัวไว้ หน้าแดงก่ำ เธอกัดริมฝีปาก เธอจะทำยังไงกับตาบ้านี่ดี เขากล้าดียังไงมาเข้าหอแทนอ้ายรามของเธอ!

“แก้มหอมบ่...บ่...ใช่เมียอ้ายลักษณ์ เรื่องเมื่อคืนก็ถือกว่าหมามันเลีย”

“โอ้โห....”

ธงลักษณ์หัวเราะ หากนัยน์ตาของเขาคมกริบเปล่งประกายดุดันยามมองจ้องตาเธอ จนจันดาลีขนลุก

“อืม...หมาเลีย อืม...งั้นก็ดี งั้นหมาตัวนี้จะเลียอีกสักทีสองที”