นักเขียน : ยูงทอง / สำนักพิมพ์ : ยูงทอง
ราคา
Share
เสน่หาตรวนมาร
เขาเอาการ ‘แต่งงาน’ มาทำลายความสุขและอิสรภาพของเธอ ใช้สิทธิ์ความเป็น ‘สามี’ จองจำเธอไว้ในอาณัติร้าย กักขังตัว...หน่วงเหนี่ยวใจ...โดยปราศจากคำว่า ‘รัก’
_________________________________
*** ตัวอย่างที่ 1 ***
“นี่เธอกล้าจัดฉากเพื่อหลอกจับฉันงั้นเหรอ ชลณนาถ!”
คนจมอยู่กับความคิดปลิวหวืดไปตามแรงกระชากของมือแกร่ง ชลณนาถเกือบเสียหลักล้มหกคะเมนใส่แผงอกกว้างของคนที่ตามมาเอาเรื่อง
“คุณ...คุณธีร์ธัช”
“หึ ไม่ต้องมาตีสีหน้าตกใจ แถวนี้มีแค่เธอกับฉัน! บอกมา...ทั้งหมดมันเป็นแผนของเธอใช่ไหม!”
หญิงสาวไม่รู้ว่าอะไรทำให้เขามองเธอในแง่ร้าย แต่เรื่องนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวเธอสักนิด
“คุณธีร์ธัช...นาถเจ็บ”
“คนน่าไม่อายอย่างเธอเจ็บเป็นด้วยเหรอ”
วูบหนึ่งกลิ่นหอมจางจากหญิงสาวทำให้เจ้าของมือสะดุด มันคุ้นชินเสียเหลือเกิน ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้ฉุกคิดอะไร นัยน์ตาสีนิลจ้องมองหญิงสาวดุดัน มือใหญ่กำรอบแขนเล็กแน่นปานเหล็กคีบ
สิ่งที่อยู่ในหัวเขาตอนนี้มันมีแต่เรื่องแต่งงานบ้าๆ
“อื้ออ คุณธีร์ธัช”
คนโมโหร้ายสลัดคนตัวเล็กออกในที่สุด แรงส่งที่ได้รับทำให้ชลณนาถถึงกับล้มลงไปกองกับสนามหญ้า ร่างสูงมองตอบด้วยความกระด้าง
“อย่าหวังจะมาเป็นหนูตกถังข้าวสาร เป็นตายร้ายดียังไงฉันก็ไม่มีวันแต่งกับเธอ”
“…”
“คนที่ฉันจะแต่งงานด้วยมีเพียงบุษยาคนเดียวเท่านั้น”
_________________________________
*** ตัวอย่างที่ 2 ***
“เรื่องแต่งงานฉันเปลี่ยนใจแล้ว” จู่ๆ เขาก็โพล่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “ฉันจะตอบตกลงกับคุณย่า เธอเตรียมใจไว้ได้เลย”
“คุณธีร์ธัช!?!” หญิงสาวเหมือนถูกน็อก “ก็ไหนคุณว่าจะไม่แต่ง แล้วทำไม...”
“ก็บอกแล้วไงว่าอะไรที่มันเป็นความสุขเธอ ฉันจะขัดขวางทั้งหมด”
“คุณมัน...บ้าไปแล้ว”
นัยน์ตาอ่อนหวานเบิกกว้าง มองอีกฝ่ายอย่างเหลือเชื่อ แต่สิ่งที่เธอได้รับกลับมาคือรอยยิ้มหยันของคนที่ต้องการสื่อเป็นนัยว่าเกมนี้มันเพิ่งจะเริ่มต้น
“นาถจะไม่แต่งงานกับคุณ”
หญิงสาวโต้กลับเสียงหนัก ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่เคยมีอยู่ในหัวของหล่อน ยิ่งอีกฝ่ายพูดจาดูถูกว่าหล่อนอยากจับเขาทางอ้อมด้วยแล้ว... หล่อนยิ่งต้องปฏิเสธ
“แล้วไง คิดว่าฉันแคร์เหรอ” ธีร์ธัชวาดยิ้มร้าย ล้วงกระเป๋าสืบเท้าตรงเข้าไปหาคนตัวเล็กด้วยแววตาประกาศสงคราม ชลณนาถรู้สึกถึงระยะไม่ปลอดภัย หล่อนขยับถอยหนีกระทั่งแผ่นหลังชิดติดกับขอบระเบียงไม้ ใบหน้าสะสวยก้มหลบในตอนที่เขาโน้มมากระซิบข้างแก้ม “ยิ่งเธอไม่อยากแต่ง ฉันยิ่งชอบ”
“คุณธีร์ธัช”
ดวงตากลมเผลอตวัดจ้องตอบอย่างไม่พอใจ ลืมไปเสียสนิทว่าระยะห่างระหว่างเรามันใกล้กันขนาดไหน ธีร์ธัชผงะเล็กน้อยแต่ก็หัวเราะตอบอย่างอารมณ์ดีที่ เขาจ้องกลับอย่างยั่วโมโหก่อนที่นัยน์ตาคมจะมองต่ำไปยังกลีบปากอิ่ม
“…!?!”
ลมหายใจของชลณนาถเหมือนจะควบคุมไม่ได้ในตอนนั้น อีกฝ่ายเคลื่อนใบหน้าลงมา หัวใจเธอแทบหยุดเต้น ริมฝีปากร้อนเฉียดใกล้ความอ่อนนุ่ม...ก่อนจงใจค้างไว้โดยไม่ขยับ เขาแสระยิ้ม
“ไม่อยากแต่ง...หรือว่าเล่นตัว ฉันเองก็ชักไม่แน่ใจซะแล้วสิ”
_________________________________
นิยายโรแมนติก - ดราม่ากระชุ่มกระชวยหัวใจ
พระเอกตอนดี...ดีใจหาย ตอนร้าย...ร้ายสุดโต่ง
