นักเขียน : โยธกา / สำนักพิมพ์ : โยธกา
ราคา
Share
"บอสคะอย่าเอ็ดไป"
เมื่อได้รับมอบหมายให้เป็นยามเฝ้าของรักของหวงให้ท่านประธาน ทว่า...เธอดันเผลอไปกินของรักนั้นเข้าไปเต็มปากเต็มคำ แง๊! บอสคะ อย่าเอ็ดไป ไม่อย่างนั้นชะตามีอันจะต้องขาดแน่ๆ ฮือ
“ผมมีธุระจะต้องไปทำน่ะสิ กับคุณ...”
เขาเงยหน้าขึ้นมา มองสบตากับเธอ ตานั้นเป็นประกายระยับ จนคนถูกมองหน้าแดงมากยิ่งขึ้นไปอีก กับนัยน์ตาร้อนเร่านั่น
“เราไม่มีธุระต่อแล้วนะคะบอส เอ่อ งานวันนี้หมดแล้ว”
“มีสิ งานของเราไง คุณกับผมยังไม่จบนี่ครับ”
“งานอะไรของบอส”
เหมือนจะพอรู้แล้วว่าเขาหมายถึงอะไร เธอทำตาโตใส่เขา ก่อนจะเอ่ยเสียงดุๆ
“ไม่นะคะ บอสจะมานอนห้องฉันทุกวันไม่ได้นะ”
“ทำไมจะไม่ได้”
“มัน...โอ๊ย เราไม่ได้เป็นอะไรกัน บอสจะมาทุกวันไม่ได้”
เธอโวยวาย แต่ลดเสียงให้เบาเพราะกลัวคนจะมอง เขาเลิกคิ้ว แปลบใจจี๊ดขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุกับคำว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
ไม่ได้เป็นอะไรกัน?
อื้อหือครั้งแรกนะนี่ที่มีผู้หญิงพูดแบบนี้ใส่เขา หลังจากที่เขาทำให้หล่อนสุขแล้วสุขเล่าในอ้อมแขน มีแต่คนอยากจะอยู่ตรงนั้นนานๆ พยายามเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา แต่เธอนี่ยังไงกัน
มันหยามกันชัดๆ คอยดูเถอะ คืนนี้เขาจะทำให้ไม่ได้นอนเลย วาววา!
โรมานซ์
