นักเขียน : โยธกา / สำนักพิมพ์ : โยธกา
ราคา
Share
"เมื่อรักร้อยใจ"
จะทำยังไงเมื่อคุณแอบรักเพื่อนพี่ชาย? เจ้านายสุดเฮี้ยบ? จะเผยใจก็ไม่กล้า เพราะแค่สบสายตา ตรีทิพย์ก็ใจกองไปที่ตาตุ่มเสียแล้ว เฮ้อ...
ก็ได้แต่แอบเฝ้าแอบแฝง เป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมันไปนี่ล่ะหนอ แค่แอบมองเขาให้ชื่นฉ่ำปนสะพรึงไปวันๆ ก็มีความสุขในแบบของเธอแล้วสินะ แต่ทว่า...อีตามะม่วงนี่ ชักจะยังไงเสียแล้วสิ เอ...หรือว่าเขาก็คิดตรงกันกับเธอ จะทำยังไงเมื่อคุณแอบรักน้องสาวเพื่อน? แถมเป็นลูกน้อง
ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นแมวแอบขโมยปลาย่าง หรือเป็นสมภารที่กินไก่วัด ก็ได้แต่แอบเฝ้ามองยามเจ้าตัวเผลอ แอบยิ้ม แอบรักไปวันๆ ไม่กล้าสักกะที
แต่ทว่า... หรือจะถึงเวลาที่เอกรินทร์จะต้องลุกขึ้นมาลุยให้เธอมาไว้ในอ้อมแขน เสียทีแล้ว เพราะแม่เจ้าประคุณชักจะเนื้อหอม มีหนุ่มมารุมตอมให้วุ่นวาย
คนไม่เคยจีบใครมาก่อนอย่างเขา จะทำยังไงดีล่ะอีทีนี้ ตรีทิพย์ถูกลากพามากับตรีศร ที่บอกว่าจะต้องพาน้องสาวมานัดแนะเตรียมตัว เพื่อเตรียมการสำหรับการไปเผชิญหน้ากับครอบครัวในวันพรุ่งนี้ จนแล้วจนรอดเธอก็ยังไม่ได้พูดคุยกับ ‘ตัวการ’ ที่ทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายปั่นป่วนเลยสักคำ เขาเพียงแค่พยักหน้ารับ ยิ้มส่งให้เธอ แล้วก็ส่งไลน์มาบอกเธอเป็นรูปสติกเกอร์หมีกอดกัน
หมีกอดกัน!
อีตาบ้านี่ ยังไงกันนะ ไอ้หมีกอดกันมันคืออะไร? อธิบายมาสักคำก็ยังดี เธอเองก็ไม่รู้จะถามเขาอะไรยังไง จะให้ถามว่า คุณเอกคะ? ตกลงแล้วเราไปได้กันอีท่าไหน? มันก็ไม่สมควรหรือเปล่าอะ
ได้กันท่าไหน...
คิดแล้วก็หน้าแดงซ่าน จนต้องสั่นหน้าเพื่อไล่ไอ้ความเขินออกไป แอร๊...โอ๊ย จะไปถามไถ่อะไรยังงั้นได้ยังไงกัน เห็นหน้าเขาก็ทั้งเคือง ทั้งเขิน ทั้งอะไรก็ไม่รู้ วุ่นวายไปหมดแล้วหัวใจ แต่รวมๆ แล้ว มันก็คือรู้สึกดี๊ดี
ยิ่งลูกกะตาวับๆ ของเขาที่มองส่งมา ตอนที่พี่ชายเธอท้าวเอวจัดแจงทุกอย่างฉอดๆ นั้น มันทะลุทะลวง บอกความนัยกลายๆ เขามองหน้าเธอ มองตกลงมาที่ปากเธอ มองไปเรื่อยไล่ลงไป มันทำให้ตรีทิพย์เหมือนรู้สึกถูกลูบไล้ ทั้งที่ยังสวมเสื้อผ้า และทั้งที่ยังมีคนนั่งอยู่เต็มไปหมด ใจเธอเต้นแรงแทบจะโลดออกมานอกอก เธอต้องก้มหน้าหลบไอ้ลูกตาจอมเจ้าชู้นั่น ใครจะไปคิด ว่าคุณเอกฮิตเลอร์ ตาดุจัดคนนั้น จะกลายมาเป็นคุณเอกผู้มีสายตาที่ทำให้เธอแทบจะละลายอยู่ตรงนั้น มองเธอเหมือนกับจะถอดเสื้อผ้าเธออย่างนั้นแหละ โอย...คนบ้า...
แค่สายตายังขนาดนั้น แล้ว...ทำไมเธอถึงจำไม่ได้อะ ยัยเล็ก! มีความเสียดายอย่างหนักเลยนะนี่ ทำไมจำไม่ได้!